lunes, 20 de junio de 2011

" NEGRA SOMBRA "


                                                  "Negra Sombra"
                                          Poema de Rosalía de Castro.
                                               (Follas Novas, 1880)
                                          ====================

Cando penso que te fuches,
negra sombra que me asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.

Cando maxino que es ida,
no mesmo sol te me amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.

Si cantan, es ti que cantas,
si choran, es ti que choras,
i es o marmurio do río
i es a noite i es a aurora.

En todo estás e ti es todo,
pra min i en min mesma moras,
nin me abandonarás nunca,
sombra que sempre me asombras.

 
APUNTES
O poema, "Negra Sombra" , converteuse nunha das máis emblemáticas cancións da música galega, porque o músico , Xoán Montés Capón, uniu estas letras cun alalá recollido na Cruz do Incio (Lugo), foi presentado por primeira vez no Gran Teatro da Habana no ano 1892.
É un dos cantos máis fermosos de Galicia, e as súas letras fúndense co trazo melódico de modo que xa non se conciben por separado.

                                     
                                             NEGRA SOMBRA
                                          (traducción al castellano)

Cuando pienso que te fuiste,
negra sombra que me asombras,
a los pies de mis cabezales,
tornas haciéndome mofa.

Cuando imagino que te has ido,
en el mismo sol te me muestras,
y eres la estrella que brilla,
y eres el viento que zumba.

Si cantan, eres tú que cantas,
si lloran, eres tú que lloras,
y eres el murmullo del río
y eres la noche y eres la aurora.

En todo estás y tú eres todo,
para mí y en mi misma moras,
ni me abandonarás nunca,
sombra que siempre me asombras.

APUNTES
El poema, "Negra Sombra" , se convirtió en una de las más emblemáticas canciones de la música gallega, porque el músico Xoán Montés Capón, unió estas letras con un alalá recogido en A Cruz do Incio (Lugo), fue presentado por primera en el Gran Teatro de La Habana en 1892.
Es uno de los cantos más hermosos de Galicia, y sus letras se funden con un trazo melódico de modo que ya no se conciben por separado.

No hay comentarios:

Publicar un comentario